Jestem tylko człowiekiem

Świat dwojga serc odnalazł spokój pośród burzowych chwil
sztormów i szkwału gdzieś na morzu nieporozumienia
zmienia się wokół ziemia i czas
zmieniają nas chwile
właśnie tak nie łatwo zrozumieć
jeszcze trudniej odnaleźć czasem prawdziwy sens
wiedząc ile zawdzięcza się innemu sercu
innemu człowiekowi, innej osobie.

***********

Zależności, więzi silniejsze niż ciężary życia
słowa wypowiedziane czasem bez pokrycia
nie pojęte prawdy, nie pojęte cierpienia.

**********

Słowa w złości, słowa tak bolące
raniące aż do kości serce łamiące
łzy a potem śmiech
skrajności miedzy niebem a ziemią.

**********

Zrozumie ten kto tak naprawdę wie
jak smakuje miłość na rozstaju dróg
witając smutek o poranku
patrząc a na zegarku
ten sam czas i ten sam ciężaru na sercu głaz.

**********

Koszmary nocy, błahość jednego wdechu
jedna sekunda jedna nie określona myśl
czasem zmienia bieg i cały określony świat.
Ten zamknąć do mnie przyszedł czas
widząc w nas iskrzący się nadziei iskier puch
rzucając w niebo białe gołębie
byśmy mogli odnaleźć pośród ciemności
miłości zapomniany smak...

 Wiersz dedykuję swojej kochanej żonie...