Tragedia ludzkich serc...

Ugięły się podpory betonowe słupy,
rozpadły fundamenty i mury.
Rozerwane dłonie, rozszarpane serca.
Wytchnienie w płaczu nie ma tu miejsca
pod gruzami i kamieniami leżą ukochani.

Sekundy, kilka chwil trzęsienia,
zgasło wszystko także marzenia!
Trzęsienie zabrało sens dalszego istnienia.
Płaczą wszyscy, zginęli ich najbliżsi.
Tyle dzieci samotnie błąka się w gąszczu ciał.

Nie ma już mamy, nie ma już taty,
nie ma już dziecka ukochanego,
nie ma już domu rodzinnego.

Wszystko zamieniło się w jeden gruz
namoczony kroplami codziennych łez.
Tam wiatr nie niesie ochłodzenia
tylko zapach śmierci, idącej ulicami
odliczając nowe zabrane dusze.

Cały świat patrzy na cierpienie i śmierć,
każdy widzi, ten ludzki lęk.
Jedna sekunda z ich wielkiej tragedii
niech trafi w nas, by poczuć
co oni czują teraz cały czas!
Może nowe spojrzenie na życie,
trochę więcej radości i miłości?
Kawałeczek serca dla bliskiej osoby
może troszkę więcej szczerości?
Ludzkie życie jest tak kruche
tak nie dostrzegane, tak mało znaczące!
Kochajmy swoje życie,
cieszmy się każdym dniem!
Bo gdy nagle nadejdzie  znikąd kres
nie zdążymy nawet pomyśleć,
o wielkiej wartości naszego życia.


Ratownicy dla mnie wielcy ludzie!!!
Chylę czoła, przed ich sercami,
przed wszelkimi wspólnymi ich siłami.
Modląc się pomódlmy się za tych wielkich ludzi
by Bóg ostudził ich mokre czoła,
napełnił siłą, dał szczęście
ja daję im te słowa w podzięce.

Pokój duszom które odeszły w czasie trzęsienia
ziemi na Haiti. Pokój ich duszom...