Kiedy przyjdzie do mnie śmierć,
zapyta się głupio czy gotów żen,
Ja uśmiechnę się i odpowiem
tak czemu nie.
Pożegnam się z rodziną mą
łzy popłyną bo oni tacy kochani są.
Ostatnim spojrzeniem popatrzę na nich
i gdzieś odejdę już na zawsze.
Ten blog to moja dusza, druga strona ta cicha i schowana do kieszeni... Wiersze tu zawarte nie mogą być kopiowane i powielane zgodnie z Polskim prawem autorskim. Zastrzegam sobie prawa do słów tu zawartych. Kamil Mazurkiewicz Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 1994 r., Nr 24, poz. 83 ze zmianami).
Księga poszczególnych stron!
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Śmierć... każdego dnia po kogoś przychodzi, a jednak wciąż trudno się z nią oswoić...
OdpowiedzUsuńChristina Rossetti “Remember”
OdpowiedzUsuńRemember me when I am gone away,
Gone far away into the silent land;
When you can no more hold me by the hand,
Nor I half turn to go, yet turning stay.
Remember me when no more day by day
You tell me of our future that you plann'd:
Only remember me; you understand
It will be late to counsel then or pray.
Yet if you should forget me for a while
And afterwards remember, do not grieve:
For if the darkness and corruption leave
A vestige of the thoughts that once I had,
Better by far you should forget and smile
Than that you should remember and be sad.
Ten Wiersz jakoś tak skojarzył mi się z tym co napisałeś. Pozdrawiam Kamilu. Szymon K.