Miłość dwojga serc

…aha ta miłość wiruje kręci się ciągle
siedzi w lesie na kamieniu
śpiewa gdzieś w kuchni przy jedzeniu
trzyma w depozycje serc tak wiele
budząc tych dwoje o poranku
nie znajdziesz jej w zegarku
nie ma czasu i ram,

miłość skacze i biega
miłość nie zna strachu
działa w wielkim rozmachu
bądź po cichutku skrada się
wtedy nie lada to historia
kiedy ona dwoje do siebie woła.

Największy skarb tego świata
dać z miłości ślicznego kwiatka
i naszyjnik i pierścionek
i kolację i kawę świeżo parzoną.
Nie ważne są lata
nie ważne są dni
bez tego delikatnego powiewu
bez tego porannego śpiewu
bez uczucia gorąca
drżenia dłoni, złamanego głosu
biegania boso gdzieś w deszczu
i tego pięknego nocnego dreszczu.