Przemijanie

Czas zacząć wierszową zawieruchę,
na blogowej scenie,
tu czy tam, słowa pozostaną
może napiszę je rano,
albo razem z księżycem
wykrzyczę, wyszepczę
modlitwę serca, myśli duszy.

Blogowe historie,
powstałe światy
setki dróg
tysiące marzeń
nowe znaki,
stare porażki.

Kiedy przeminę tych kilka słów
tak naprawdę po mnie pozostanie.
Może za kilka lat,
kiedy przejdę drogi życia szmat
Ktoś odnajdzie tu chwilę
czystej przyjemności
bez emanującej złości
w świecie gdzie tworzyły się moje miłości.

Przeminę jak wiatr
ulecę na zdmuchniętym szarym liściu,
odpłynę na łupinie kasztana
rozpłynę się jak mgła poranna
lecz po sobie pozostawię tylko
tych kilka prostych słów.