Miłosne listy

Nie pamiętam już jak dawno temu to było zakochanie!

Jak smakują usta rozpalone jak węgle rozżarzone,

nie wiem jak wygląda zegar - odliczający tęsknotę,

milczeniem teraz jest złotem, nie potrafię sobie przypomnieć:

chwil bogatych w natchnienie ducha,

uniesienia w drżeniu dłoni kiedy szepty skroń przy skroni,

ciemna księżyca strona, tak wspomnienia - miłość

uderzona w tył głowy, przyćmiona.

Ten zapach, jak motyle skąpany szczęśliwy

obudzić się w jej ramionach z tą szczyptą czułości.

Ten dzień kiedy ta miłość budziła nas o wschodzie słońca

to był cudowny czas, mówię szczerze prawdziwa Andersena Baśń...

Jak słowa gitary i delikatne nucenie wiolonczeli a do tego dreszcz skrzypiec

połączony ze wzburzonym morzem, płynąć promem na północ

podziwiając przepiękne zorze na niebie współczesności.

Trochę troski, trochę zazdrości ale wielkiej miłości.